ก็แค่อยากจะเขียน

เรื่องราวธรรมดาๆ กับคนธรรมดาๆ

เหนื่อยนัก พักก่อน…

เหนื่อยนัก ก็พักซะหน่อย

พักให้จิตใจผ่อนคลาย พักให้ตนเองรู้สึกสบาย

ยิ่งเราวิ่งไล่ตามเท่าไร จุดหมายยิ่งห่างไกลออกไป..ห่างไกลออกไปทุกที

ถ้าเราอยู่เฉยๆ ถึงแม้ว่าจุดหมายจะไม่วิ่งเข้าหาเรา แต่เราก็ไม่ต้องเหนื่อยใจและทรมานแบบนี้

อยู่เฉยๆ….นิ่งๆ…..เข้าใจและยอมรับในสิ่งที่ผ่านมาและสิ่งที่มันควรจะเป็นไปในอนาคต (ได้แล้ว)

____________________

ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

เป็นคำที่ดี แต่บางทีมันก็แค่เป็นการปลอบใจตนเองไปวันๆ

ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จ….อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้เช่นเดียวกัน

หรือบางที เรื่องของความรัก อาจจะเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนเกินไป จนทำให้ตรรกะตื้นๆแบบนี้ ไม่สามารถอธิบายได้

หรือเป็นตัวผมเอง ที่คิดตื้นๆเกินไป ?!! โถ….ไม่น่าเลย

____________________

ไม่เคยรู้สึกแย่และสูญเสียความมั่นใจแบบนี้มาก่อน

กำลังพยายามฟื้นฟูสภาพจิตใจและเรียกความมั่นใจของตนกลับคืนมาอีกครั้ง

หวังว่าคงจะหายในเร็ววันนี้…….

แล้วเราจะกลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม

(หวังว่านะ)

____________________

ป.ล. จบกันซักที เดือนเห็นความเศร้า ต่อไปจะพยายามไม่อัพเรื่องราวทำนองนี้อีก-ไม่เจริญใจ และทำให้หดหู่ยิ่งนัก

พบกันใหม่ในโอกาสหน้า สำหรับวันนี้ผมขอลาไปก่อน

สวัสดีครับ 

 

 

เมษายน 29, 2008 - Posted by | Uncategorized

3 ความเห็น »

  1. ทำไมมันดูเศร้าแบบนี้ล่ะ…

    ไม่นะ…

    กำลังจะย้ายหอใหม่ ก็ขอให้เริ่มต้นชีวิตใหม่ๆก็แล้วกัน…

    ความเห็น โดย DaMeDi | เมษายน 29, 2008 | ตอบกลับ

  2. ก็เรื่องมันเศร้า…
    แต่ก็หวังว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ๆได้เช่นเดียวกัน

    ความเห็น โดย StaNdAloNe | เมษายน 30, 2008 | ตอบกลับ

  3. มันผ่านไปแล้ว เด๋วอะไรๆก็คงดีขึ้นเองแหละคุณ Standalone

    คุณเป็น Standalone นี่ ไม่ใช่ lonelystand ซ้ากกะหน่อย

    ความเห็น โดย ํChocoandcream | พฤษภาคม 23, 2008 | ตอบกลับ


ส่งความเห็นที่ DaMeDi ยกเลิกการตอบ